Ακόμη είχαν κατραγγείλει ότι «η εφαρμογή των συμπερασμάτων και των προτάσεων της άκυρης, παράνομης και διαβλητής Ε.Π.Μ. δια του Προεδρικού Διατάγματος του 2018 συνιστούν εγκληματική ενέργεια, με θύματα τους δεκάδες χιλιάδες κατοίκους της περιοχής του Δήμου Ζαχάρως και ολόκληρης της Νότιας Ηλείας και μάλιστα στο διηνεκές […] Ενώ οι συντάκτες της Ε.Π.Μ. εν γνώσει τους ψευδώς βεβαιώνουν ότι στην υπόψη περιοχή υπάρχουν «Οικότοποι και Είδη προτεραιότητας» που ή δεν υπάρχουν καθόλου ή η έκταση και ο πληθυσμός τους δεν είναι αντιπροσωπευτικός, με σκοπό να προσπορίσουν παράνομο όφελος σε διάφορα πρόσωπα, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν φορείς δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος και στοχεύουν στην είσπραξη, στο διηνεκές, τεράστιων χρηματικών ποσών, ανερχόμενων σε εκατομμύρια ευρώ από τα Ευρωπαϊκά και Εθνικά Ταμεία για την προστασία, τη διαχείριση, τη μελέτη και για άλλες δραστηριότητες, εν ονόματι «οικοτόπων» και «ειδών» που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν».

Το Δικαστήριο έκανε παραδεκτό ότι η καταγγελία του Δημάρχου και των τεσσάρων συγκατηγορούμενών του δεν ήταν ψευδής ούτε έγινε από δόλο ή βαριά αμέλεια, ούτε ότι παραμόρφωσαν δολίως τα πράγματα. Αναγνώρισε, επίσης, το άμεσο και ειδικό ενδιαφέρον που είχαν οι αθωωθέντες ως θεσμικοί εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας, να καταγγείλουν την Ε.Π.Μ. σύμφωνα με την οποία εκδόθηκε το Προεδρικό Διάταγμα της 17.9.2018  που σύμφωνα με τις αιτιάσεις της δημοτικής αρχής συνιστά εγκληματική ενέργεια, με θύματα τις δεκάδες χιλιάδες κατοίκους της περιοχής του Δήμου Ζαχάρως και ολόκληρης της Νότιας Ηλείας στο διηνεκές.