Σύμφωνα με ειδικούς, οι περισσότερες από τις πυρκαγιές αυτές είναι εμπρησμοί, που συνίστανται στην καύση γεωργικών προϊόντων σε παράνομα αποψιλωμένες περιοχές
Οι δορυφόροι του εθνικού ινστιτούτου διαστημικής έρευνας (INPE) εντόπισαν 2.287 εστίες πυρκαγιάς στην Αμαζονία τον Μάιο, σχεδόν διπλάσιες σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι.
Είναι ο δεύτερος πιο καταστροφικός Μάιος στην ιστορία για το δάσος του Αμαζονίου, μετά το ρεκόρ που χρονολογείτο το 2004, με 3.313 εστίες φωτιάς.
Σε σχέση με το Σεράντο, έκταση σαβάνας πλούσια σε βιοποικιλότητα που βρίσκεται νοτίως της Αμαζονίας, όχι λιγότερες από 3.578 εστίες εντοπίστηκαν τον περασμένο μήνα, πρωτοφανές γι’ αυτή την περίοδο του έτους από τότε που το INPE άρχισε να συγκεντρώνει αυτά τα δεδομένα, το 1998.
Οι οικολόγοι υπενθυμίζουν ότι η Βραζιλία αντιμετωπίζει μια έξαρση των δασικών πυρκαγιών και της αποψίλωσης από τότε που ανήλθε στην εξουσία ο ακροδεξιός πρόεδρος Ζαΐχ Μπολσονάρου, τον Ιανουάριο του 2019.
“Τα στοιχεία αυτά (του μήνα Μαΐου) δεν είναι μια εξαίρεση, ανήκουν σε μια τάση καταστροφής του περιβάλλοντος αυτή την τελευταία τριετία, που απορρέει από μια σκόπιμη πολιτική της κυβέρνησης”, δηλώνει ο Μαουρίτσιο Βοϊβόντιτς, επικεφαλής στη Βραζιλία του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF).
Η κυβέρνηση Μπολσονάρου “αγνοεί την επιστήμη, και η Βραζιλία θα πληρώσει βαρύ τίμημα στο μέλλον”, επιμένει.
Σύμφωνα με ειδικούς, οι περισσότερες από τις πυρκαγιές αυτές είναι εμπρησμοί, που συνίστανται στην καύση γεωργικών προϊόντων σε παράνομα αποψιλωμένες περιοχές.
Ο μήνας του Μαΐου δεν είναι συνήθως αυτός όπου καταγράφονται οι περισσότερες δασικές πυρκαγιές. Η κορύφωση σημειώνεται μάλλον τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο, στην καρδιά της περιόδου ξηρασίας.
Τα στοιχεία που είναι ήδη πολύ υψηλά από τον Μάιο προμηνύουν μια χρονιά ιδιαίτερα καταστροφική.
Ο πρόεδρος Μπολσονάρου, που τάσσεται υπέρ της χορήγησης άδειας για εξορυκτικές και γεωργικές δραστηριότητες σε προστατευμένες περιοχές — συμπεριλαμβανομένων των εδαφών των αυτοχθόνων πληθυσμών — αποτελεί στόχο πολλών επικρίσεων της διεθνούς κοινότητας για την περιβαλλοντική πολιτική του.
Από την έναρξη της θητείας του, η μέση ετήσια αποψίλωση στο βραζιλιάνικο τμήμα της Αμαζονίας αυξήθηκε πάνω από 75% σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία.
Στο τεράστιο ατλαντικό Δάσος (“Mata atlantica”), τροπικό μεγαοικοσύστημα που βρίσκεται επίσης στη Βραζιλία, η αποψίλωση πέρυσι αυξήθηκε κατά 66%, σύμφωνα με το ίδρυμα SOS Mata Atlantica.
