Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα παρακολουθούσαν όλοι με διάχυτη την αγωνία και συνάμα μεγάλο ενδιαφέρον. Το βράδυ της 16ης προς 17 Νοεμβρίου κανένας Αθηναίος δεν κοιμόταν μένοντας ξάγρυπνος ακούγοντας τα μηνύματα που εξέπεμπε ο ραδιοφωνικός σταθμός του Πολυτεχνείου στους 1.050 χιλιόκυκλους.
Ωστόσο υπήρχε και ένας άνθρωπος ο οποίος είδε εκείνες τις στιγμές, με ένα μάτι καθώς με το άλλο ήταν «καρφωμένος» στη φωτογραφική του μηχανή για να απαθανατίσει εκείνες τις στιγμές. Ο λόγος για τον Αριστοτέλη Σαρρηκώστα ο οποίος ήταν ο μοναδικός Έλληνας φωτορεπόρτερ που βρέθηκε στην καρδιά των γεγονότων εκείνης της μέρας και αποτύπωσε μέσα από τον φωτογραφικό του φακό τις στιγμές, φροντίζοντας έτσι να μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες.
Μετά από 49 χρόνια ο κ. Σαρρηκώστας, βετεράνος φωτορεπόρτερ του Associated Press βρέθηκε στον προαύλιο χώρου του Πολυτεχνείου γυρνώντας το χρόνο πίσω στο 1973 μίλησε στο Open TV για εκείνες τις στιγμές.
Glomex Player(40599w16ki4e70hs, v-coektnnhagip)
«Τα παράθυρα ήταν γεμάτα φοιτητές, άνοιγαν τα πουκάμισά τους, μπροστά στα τανκς στη μπούκα του κανονιού και έλεγαν αν νομίζεται ότι είστε εχθροί μας, πυροβολήστε μας. Είμαστε αδέρφια, ελάτε μαζί μας και πολλά και διάφορα κάτω η χούντα κλπ», ανέφερε αρχικά.
«Ειλικρινά το λέω ακούω ακόμη στα αυτιά μου τον θόρυβο των ερπυστριών. Ακόμη ακούω στα αυτιά μου τη φωνή του εκφωνητή εδώ πολυτεχνείο, εδώ πολυτεχνείο όπως επίσης τις φωνές εκατοντάδων φοιτητών οι οποίοι ήταν εγκλωβισμένοι μέσα επί ένα τριήμερο», συνέχισε.
«Με το φόβο ότι κάποια στιγμή θα με αρπάξουν δεν τελείωνα ποτέ τα 36 καρέ που είχε το φιλμ. 7-8 καρέ έβαζα και το έδινα στον διευθυντή μου ο οποίος ήταν δίπλα και το έβαζε στην τσέπη του. Λέω αν με πιάσουν τουλάχιστον να έχουμε δυο φωτογραφίες», υπογράμμισε στη συνέχεια και συμπλήρωσε πως «στις δώδεκα έδιωξα τον διευθυντή μου για να γλιτώσουμε αυτά που είχα τραβήξει και του λέω φύγε εγώ θα μείνω μέχρι το τέλος».
«Τρεις παρά δέκα ακριβώς τον λοχία ο οποίος ήταν εδώ μπροστά και με το ένα χέρι κρατούσε το περίστροφο και με το άλλο το τηλέφωνο τον άκουγα… Μάλιστα μάλιστα διατάξτε με ποιον μιλούσε δεν ξέρω αλλά αυτό το άκουγα. Και τελικά τρεις παρά πέντε ακριβώς ενώ η μπούκα του κανονιού ήταν στραμμένη εδώ ακριβώς γύρισε ανάποδα και έκανε και όπισθεν και ήρθε στο πεζοδρόμιο απέναντι έκανα τον σταυρό μου και λέω. Δόξα ο θεός θα πήρε εντολή να αποχωρήσει. Δεν ήταν όμως έτσι», συμπλήρωσε ο βετεράνος φωτορεπόρτερ.
«Φουλάρει τις μηχανές και με όση δύναμη είχε ήρθε και έπεσε πάνω σε αυτή την πύλη. Τα κολονάκια ήταν γεμάτα φοιτητές. Άλλοι κρατούσαν πανό άλλοι σημαίες. Πίσω ακριβώς από αυτή την πόρτα είχανε βάλει μία μερσεντές. Μεταξύ της πόρτας και του αυτοκινήτου ήταν δεκάδες φοιτητές», συμπλήρωσε.
Το πρωί του Σαββάτου επέστρεψε στο Πολυτεχνείο. «Σκισμένα παντελόνια, σκισμένα πουκάμισα, παπούτσια ήταν πεταμένα δεξιά και αριστερά… έως κόκκινες. Ο θεός ξέρει τι ακριβώς έγινε εκείνο το βράδυ», σχολίασε περιγράφοντας τις σκηνές που αντίκρυσε.
Τα φωτογραφικά του ντοκουμέντα ανάγκασαν τη χούντα των συνταγματαρχών να πάρει πίσω τους αρχικούς της ισχυρισμούς ότι εκείνο το βράδυ στο Πολυτεχνείο δεν συνέβη τίποτα.
«Αποδεικνύουν και δείχνουν τα έργα της Χούντας τις ημέρες εκείνες. Γιατί την επόμενη ημέρα ακριβώς είχε βγει ο Στυλιανός Παττακός ήταν υπουργός Εσωτερικών και είχε πει ότι στο Πολυτεχνείο δε συνέβη τίποτα. Όταν όμως ήρθαν εφημερίδες από το εξωτερικό με τις φωτογραφίες πρωτοσέλιδες ξανακάλεσε πάλι τους δημοσιογράφους και είπε το εξής: «Ναι έπρεπε να επέμβουμε για να τελειώνει αυτή η ιστορία με τα παλιόπαιδα», αναφέρει σχετικά ο κ. Σαρρηκώστας.
Τέλος θέλοντας να στείλει το δικό του μήνυμα με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Νοέμβρη του ’73 ανέφερε πως «στους νέους που ακούν την ιστορία αυτή να ξέρουν ότι η ελευθερία δεν χαρίζεται κατακτιέται και το Πολυτεχνείο θα ζει».
