Δημοσίευμα της Γενί Σαφάκ αναφέρει πως ο Μητσοτάκης, μιλώντας στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, χρησιμοποίησε έμμεσα απειλητική γλώσσα — « Υπερασπίζονται την ελευθερία ενάντια στην τυραννία, τη δημοκρατία ενάντια στον αυταρχισμό»
«Η Ελλάδα, της οποίας τα θεμέλια μπήκαν με αίμα και δάκρυα, δεν δίστασε να ακολουθήσει την ίδια στάση και στην Κύπρο» επισημαίνεται, ακόμη, στην εφημερίδα, φίλα προσκείμενη στο καθεστώς Ερντογάν.
Στο βίντεο, που παρουσιάζουν τουρκικά ΜΜΕ, φιλοκυβερνητικοί δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί μιλούν για το πώς η Ελλάδα «μετέτρεψε τα νησιά, σε οπλοστάσιο και στρατώνες, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Τα νησιά του Αιγαίου περιλαμβάνουν και τα Δωδεκάνησα, τα οποία το 1912 δόθηκαν στην Ιταλία με τον όρο να επιστραφούν στο Οθωμανικό κράτος. Το 1923 καθορίστηκε με την συνθήκη της Λωζάνης πως πρέπει να είναι αφοπλισμένα. Μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, αυτή την φορά δόθηκαν στην Ελλάδα».
Γενί Σαφάκ: «Τα θεμέλια της Ελλάδας μπήκαν με αίμα»
Την ίδια ώρα, η εφημερίδα Γενί Σαφάκ μιλά για τις διαδοχικές σφαγές που έκαναν οι Έλληνες κατά την Ελληνική Επανάσταση. Το δημοσίευμα επικαλείται θέσεις του γνωστού Βρετανού ιστορικού William St Clare για την μάχη της Τριπολιτσάς:
«Η Ελλάδα που στέκεται απέναντι στην Τουρκία με την υποστήριξη των δυτικών χωρών, οφείλει την ίδρυση της στη βάναυση δολοφονία δεκάδων χιλιάδων μουσουλμάνων. Ιστορικά αρχεία, έγγραφα και μαρτυρίες αποκαλύπτουν ότι η Ελληνική Επανάσταση ήταν μια σειρά από διαδοχικές σφαγές».
Στη συνέχεια το δημοσίευμα καταφέρεται κατά της Κύπρου, του Μακαρίου και του κλήρου: «Η συνεχώς κλιμακούμενη εχθρική στάση, τις τελευταίες εβδομάδες που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας, απέκτησε νέα διάσταση με τον υπαινιγμό του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ότι “το ΝΑΤΟ είναι στο πλευρό μας στις εντάσεις με την Τουρκία”».
Σε ρεπορτάζ της ΕΡΤ για το δημοσίευμα αναφέρεται πως η εφημερίδα έγραψε πως ο Μητσοτάκης μιλώντας στο Κογκρέσο των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας έμμεσα απειλητική γλώσσα, υποστήριξε ότι υπερασπίζονται «την ελευθερία ενάντια στην τυραννία, τη δημοκρατία ενάντια στον αυταρχισμό».
«Η πιο αιματηρή από τις σφαγές που διέπραξε η ελληνική πολιτοφυλακή εναντίον του άμαχου μουσουλμανικού πληθυσμού έγινε στην Πελοπόννησο το φθινόπωρο του 1821. Οι Έλληνες, που βρήκαν μουσουλμάνους Τούρκους και Αλβανούς σε πολλούς οικισμούς, ιδιαίτερα στην Τριπολιτσά, σκότωσαν περισσότερους από 30 χιλιάδες ανθρώπους, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά.
Ο Βρετανός ιστορικός Γουίλιαμ Σαίντ Κλερ είπε πως “η γενοκτονία στην Πελοπόννησο τελείωσε μόνο όταν δεν είχαν μείνει μουσουλμάνοι Τούρκοι για να σκοτώσουν”» αναφέρει το δημοσίευμα.
Παράλληλα, αναφέρεται και στις δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος μιλώντας στη συνεδρίαση της ομάδας του κόμματός του, αντέδρασε στην πολιτική της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία και είπε: «Η Ελλάδα δεν θα έρθει στον σωστό δρόμο. Δεν θα συνομιλούμε πλέον με αυτή τη χώρα. Κάθε τόσο απογειώνουν τα αεροσκάφη τους και μας κάνουν επίδειξη. Μα τι κάνεις; Σύνελθε. Δεν παίρνετε κανένα μάθημα από την ιστορία;».
Το δημοσίευμα συνεχίζει: «Η Ελλάδα, της οποίας τα θεμέλια μπήκαν με αίμα και δάκρυα, δεν δίστασε να ακολουθήσει την ίδια στάση και στην Κύπρο. Ενώ οι ελληνικές αρχές κατηγορούσαν την Τουρκία σαν να επρόκειτο για καταστολή εγκλήματος, επιτάχυναν επίσης το σχέδιό τους να “καθαρίσουν” το νησί από τους μουσουλμάνους Τούρκους εξοπλίζοντας τους Ελληνοκύπριους.
Λόγω αυτής της προσέγγισης της Ελλάδας, έχουν καταγραφεί πολλές σφαγές και επιθέσεις στην πρόσφατη ιστορία της Κύπρου. Η εχθρική προσέγγιση της Αθήνας στο θέμα του Κυπριακού, επέδρασε σε όλες τις δυσκολίες που υπήρξαν στις προσπάθειες για την επίλυσή του.
Ο ρόλος που έπαιξε ο χριστιανικός κλήρος στις σφαγές και τις επιθέσεις κατά των μουσουλμάνων στην Ελλάδα δεν πέρασε ποτέ απαρατήρητος. Ο Μακάριος που ασκούσε ταυτόχρονα την προεδρία του κράτους και την ηγεσία της εκκλησίας, έμεινε στη μνήμη ως υποκινητής και υποστηριχτής σε εγκλήματα κατά πολιτών. Είναι γνωστό ότι ο Μακάριος ακολούθησε το παράδειγμα των κληρικών που κατείχαν κρίσιμες θέσεις στην ιδρυτική πορεία της Ελλάδας. Και σήμερα διακρίνεται πώς Έλληνες και Ελληνοκύπριοι ιερείς κάνουν συχνά πολιτικές δηλώσεις κατά της Τουρκίας και των Τούρκων».