Η απόφαση του Τζο Μπάιντεν να απονείμει χάρη -ποινική ασυλία, κατ’ ουσίαν- στον γιο του, τον Χάντερ Μπάιντεν, σε πρώτη ανάγνωση δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ύστατη, θρασεία και ανερυθρίαστη, εκμετάλλευση αυτής της κατ’ εξοχήν προεδρικής προνομίας για ένα εντελώς στενό προσωπικό, ή οικογενειακό έστω, όφελος.

Από μια άλλη άποψη όμως είναι ίσως η πιο ηχηρή ομολογία της ολικής αποτυχίας του Τζο Μπάιντεν.

Διότι στην πραγματικότητα, διασώζοντας τον γιο του ενώ εκείνος βρισκόταν σχεδόν με το ένα πόδι στη φυλακή, ο Τζο Μπάιντεν καταρρακώνει ακόμη περισσότερο το κύρος του ως Προέδρου.

Σπρώχνει τον εαυτό του σε ελεύθερη πτώση, στο κενό της αιώνιας ηθικής ανυποληψίας, μαζί με τον κατά συρροήν και εξακολούθησιν παραβατικό Χάντερ Μπάιντεν.

Τζο και Χάντερ Μπάιντεν καταβαραθρώθηκαν μαζί

Περί το μέσον του τρέχοντος μηνός, ο Χάντερ επρόκειτο να δικαστεί για τρία διαφορετικά αδικήματα σχετιζόμενα με παράνομη οπλοκατοχή και φοροδιαφυγή.

Αλλά ο Τζο Μπάιντεν, σχεδόν στο «παρά πέντε» θυσίασε την όποια υστεροφημία του για χάρη του παιδιού του, ματαιώνοντας, προεδρικώ δικαίω, την εκδίκαση των υποθέσεων.

Θα έλεγε κανείς ότι οι δύο Μπάιντεν, ο πρεσβύτερος -o 82χρονος Τζο και ο 54χρονος Χάντερ- καταβαραθρώθηκαν και οι δύο μαζί, σφιχτά αγκαλιασμένοι, παρασύροντας ο ένας τον άλλον.

Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι, ο μεν Χάντερ γλίτωσε τις σχεδόν βέβαιες καταδίκες για τα ποινικώς κολάσιμα παραστρατήματά του, δεν γλίτωσε όμως την κατακραυγή και το στίγμα: Είναι, άλλωστε, ο πρώτος γιος εν ενεργεία Προέδρου στην ιστορία των ΗΠΑ, ο οποίος αποφεύγει το δικαστήριο με παρέμβαση του πατέρα του.

«Ο Πρόεδρος που χρησιμοποίησε το νόμο για να σώσει το παιδί του»

Ο δε Τζο Μπάιντεν αποδέχεται ότι θα μείνει στην ιστορία, εκτός των άλλων και ως «ο Πρόεδρος που χρησιμοποίησε το νόμο για να σώσει το παιδί του».

Κανένας από τους δύο δεν μπορεί να νιώθει περήφανος -και ιδιαίτερα ο Χάντερ, ο οποίος μοιάζει να έχει γεννηθεί για να προκαλεί σκάνδαλα και να ντροπιάζει συστηματικά τον πατέρα του.

Με τους εθισμούς του σε αλκοόλ και ναρκωτικά, με τον άσωτο και επιπόλαιο βίο του -αλλά, και εξίσου, με το πώς εν τέλει απέφυγε τη φυλάκιση.