Ένα νέο βιβλίο που ερευνά και αναλύει το φαινόμενο Anna Wintour.
Η κορυφαία προσωπικότητα των περιοδικών μόδας, η «σιδηρά κυρία» του fashion, η πιο αναγνωρίσιμη persona της Vogue, η Anna Wintour. Όσα και να ξέρεις για αυτή (πιθανότατα πολλά), το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μία γυναίκα είδωλο, αφού πολλοί την έχουν χαρακτηρίσει κατά καιρούς ακόμη και ως pop icon, δεδομένης της επιρροής που έχει στον κόσμο των media, της μόδας και όχι μόνο. Οι περισσότεροι θα έχετε δει την περιβόητη ταινία «Ο Διάβολος Φορούσε Prada», που βασίστηκε σε ένα βιβλίο γραμμένο από μία πρώην βοηθό της, κάτι που έδωσε στο ευρύ κοινό της επιβεβαίωση που ήθελε για το ποια πραγματικά ήταν η Anna Wintour. Και έτσι ξεκίνησαν τα κουτσομπολιά.
Πώς συμπεριφέρεται; Τι τρώει; Ποιες είναι οι παράλογες απαιτήσεις της; Είναι αλήθεια ότι βασανίζει σκληρά του υπαλλήλους της με τα καπρίτσια και τις ιδιοτροπίες της; Αυτά και άλλα πολλά ξαναμπήκαν στο τραπέζι των συζητήσεων μετά την κυκλοφορία της νέας της βιογραφίας, «Anna: The Biography», ένα βιβλίο της Amy Odell, fashion και culture editor, η οποία εργάστηκε για το New Yorker, The Cut και πολλά ακόμη γνωστά έντυπα. Η ίδια η Wintour δεν έχει φυσικά επιβεβαιώσει τίποτα επίσημα από την πλευρά της, η Odell όμως αναφέρει πως, όταν ήρθε σε επαφή μαζί της, εκείνη της υπέδειξε μία σειρά από πρόσωπα που θα μπορούσαν να της μιλήσουν. Το βιβλίο απαρτίζεται από 250 περίπου συνεντεύξεις με ανθρώπους που έχουν συνεργαστεί ή γνώριζαν την Anna, οι οποίοι και δίνουν την δική τους εκδοχή της ιστορίας.
Πριν ξεκινήσει όλο αυτό το ταξίδι, η Odell αναφέρει πως της πέρασε φυσικά από το μυαλό ότι ίσως δεν έπρεπε να προχωρήσει με το βιβλίο λόγω της απόλυτης εξουσίας που έχει η Wintour στο κόσμο των εκδόσεων, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι τελικά δεν παίρνει το μέρος κάποια πλευράς, αλλά παραθέτει την κάθε μία μαρτυρία προς κρίση του κοινού.
Όλοι έχουμε στο μυαλό μας την σκληρή εικόνα της Wintour με τα μαύρα γυαλιά ηλίου, τα φορέματα Oscar De La Renta και τα Manolo Blahnik ψηλοτάκουνα της να βρίσκεται στο front row κάθε σημαντικού show. Πώς, όμως, ξεκίνησε την πορεία της. Το βιβλίο αναφέρετε στα παιδικά της χρόνια στο Λονδίνο, στην επιρροή του πατέρα της και γνωστού εκδότη Charles Wintour, τον θάνατο του μεγαλύτερου αδερφού της και την μάχη της μητέρας της με την κατάθλιψη, αλλά και στα πρώτα της βήματα στην Νέα Υόρκη μέχρι να αναλάβει τελικά τα ηνία της Vogue. Στις συνεντεύξεις θα διαβάσεις όλα όσα περιμένεις να ακούσεις για τα περίεργα γούστα της, την εξουθενωτική δουλειά, τα ατέλειωτα καπρίτσια και το πόσο απαιτητική μπορεί να γίνει, ωστόσο θα την δεις να κλαίει πιο πολλές φορές από αυτό που νόμιζες.
Κάποιοι μίλησαν για την κατεστραμμένη φιλία της με τον εκλιπόντα Andre” Leon Talley και την ψυχρή απάντηση στα request του για περισσότερη εκπροσώπηση της μαύρης κοινότητας στην Vogue, πως «δεν είναι κάθε μήνας, ο μήνας των μαύρων», άλλοι για την λατρεία της στην Hilary Clinton και την στήριξη της στους δημοκρατικούς, άλλοι πάλι για το βέτο που έθεσε στην Oprah Winfrey να χάσει 20 κιλά προκειμένου να μπει στο εξώφυλλο της Vogue και άλλοι για την στενή της σχέση με τον Harvey Weinsteinm, πριν ξεσπάσει το μεγάλο σκάνδαλο που ήταν και η απαρχή του κινήματος #Metoo, και την προώθηση του luxury brand της συζύγου του Marchesa μέσα από τις σελίδες της Vogue.
Είναι η ίδια Anna Wintour, που παρόλο που άργησε τόσο πολύ να αγκαλιάσει την νέα digital εποχή των περιοδικών, κρατά ακόμη στα χέρια της την απόλυτη εξουσία και έστειλα ένα mail στους υπαλλήλους του ομίλου ζητώντας συγνώμη για την έλλειψη συμπεριληπτικότητας στους κόλπους της Vogue. Εκείνη που θεωρεί πως οι editors έχουν ημερομηνία λήξης, απομακρύνοντας κόσμο με βάση την ηλικία τους, αλλά δεν φαίνεται να σκέφτεται την δική της συνταξιοδότηση άμεσα, έχοντας σαν πρότυπο της τον Karl Lagerfeld. Είναι επίσης εκείνη , που ενώ δείχνει τον καλύτερο της εαυτό σε κάθε Met Gala φιλοξενώντας τα πιο extravagant πρόσωπα της επικαιρότητας στο κόκκινο χαλί, υποστήριξε τον φίλο της John Galliano μετά τα περίφημα αντισημιτικά σχόλια του σε εκείνο το καφέ του Παρισιού και την απόλυση του από τον οίκο Dior, φροντίζοντας να επανέλθει ως creative director του Maison Margiela.
Οι αντιπαραθέσεις και οι απόψεις γύρω από το όνομα της πολλές. Ποιος μπορεί τελικά να ξέρει την πραγματική Anna; Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι οι άνθρωποι, όσο ισχυροί και παντοδύναμοι και αν μοιάζουν στα μάτια μας, είναι απλώς άνθρωποι, απλοί θνητοί, τρωτοί και απτοί, με αδύναμα σημεία, που η εξουσία ίσως απαλύνει ή καλύτερα μεταμφιέζει σε δύναμη. Το βιβλίο είναι στην διάθεση του κοινού και η τελική απόφαση δική σας.