Με το ίδιο νόμισμα πληρώνουν οι Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις την Μόσχα με τη συμπλήρωση 200 ημερών από την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» του Κρεμλίνου, ξετυλίγοντας ένα αναπάντεχο, φθινοπωρινό blitzkrieg. Μπορεί ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν να απέτυχε στον «κεραυνοβόλο πόλεμο» που εξαπέλυσε τον περασμένο Φεβρουάριο με απώτερο στόχο τον έλεγχο της Ουκρανίας, ώστε να εξασφαλίσει άνετα στη συνέχεια την «ανεξαρτησία» των ανατολικών περιοχών της, ο Ουκρανικός στρατός, ωστόσο, φαίνεται πως περίμενε την κατάλληλη στιγμή, ώστε να εκμεταλλευθεί την πολύμηνη κόπωση, την έλλειψη ασφαλούς και σύγχρονου δικτύου επικοινωνιών και πάνω από όλα την απουσία ισχυρού πολιτικού κινήτρου μεταξύ των Ρώσων στρατιωτών, για να επιχειρήσει ένα αποφασιστικό χτύπημα στην πολεμική μηχανή του Κρεμλίνου.
Το τελευταίο, άλλωστε, βιώνει μέρα με την μέρα μια πλατιά απογοήτευση, καθώς η απουσία επιχειρησιακού συντονισμού, σε συνδυασμό με την απώλεια σημαντικών θέσεων από την επιχείρηση «ανακατάληψης» που προωθούν οι Ουκρανοί τα τελευταία εικοσιτετράωρα, εντείνει τις πληροφορίες για μαζικές παραδόσεις Ρώσων στρατιωτών, όπως και για ραγδαία οπισθοχώρηση ακόμη και από περιοχές, οι οποίες συνιστούν κέντρα βάρους στον στρατηγικό σχεδιασμό του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν για την κυριαρχία του στην Ουκρανία.
Ρωσικό Βιετνάμ
Ταυτόχρονα, τη δυσμενή θέση, στην οποία έχουν περιέλθει τα ρωσικά στρατεύματα «προδίδουν» οι εκτεταμένοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί, στοχεύοντας τώρα σε «μαζικά πλήγματα», με αποτέλεσμα το θάνατο 8 πολιτών και τον τραυματισμό ακόμη 19 στη διάρκεια στη διάρκεια ενός και μόνο 24ωρου, σύμφωνα με το Euronews, στη βορειοανατολική περιοχή του Χάρκοβο και στην ανατολική περιοχή του Ντόνετσκ. Παρότι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί ενέχουν τον κίνδυνο σφοδρής αντίδρασης της παγκόσμιας κοινής γνώμης, εντούτοις «η ρωσική αεροπορία, η βαλλιστική και το πυροβολικό πραγματοποιούν μαζικές επιδρομές εναντίον μονάδων των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων σε όλες τις επιχειρησιακές περιοχές», γνωστοποίησε χθες το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, με την Ουκρανία απέχει λίγο από το να αποτελέσει το «ρωσικό Βιετνάμ», σε περίπτωση που τα ρωσικά στρατεύματα δεν καταφέρουν να φρενάρουν την ουκρανική προέλαση τις επόμενες μέρες.
Παρότι για το Κρεμλίνο η ουκρανική αντεπίθεση δεν το αποπροσανατολίζει – τουλάχιστον επισήμως- από την επίτευξη των αρχικών του «στόχων», το γεγονός, ωστόσο, ότι έχουν κάνει την εμφάνισή τους παράλληλοι μονόλογοι από τα εμπλεκόμενα μέρη με ζητούμενο την επόμενη ημέρα της Ουκρανίας, αποτυπώνει τη ρεαλιστική αγωνία αμφότερων απέναντι στο μεταπολεμικό σκηνικό. Στην περίπτωση της Μόσχας, αυτή επαναλαμβάνει πως «δεν υπάρχουν προοπτικές για διαπραγματεύσεις», με το Κίεβο να κάνει λόγο από την άλλη για «εγκλήματα πολέμου» που διέπραξαν οι Ρώσοι στρατιώτες πριν την αποχώρησή τους από τη βορειοανατολική Ουκρανία, αλλά και για εκτεταμένη ναρκοθέτηση σε 10 τουλάχιστον περιοχές της χώρας.
Στον αντίποδα, «σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, υπάρχουν πολλές τιμωρητικές ενέργειες εναντίον των κατοίκων της περιοχής του Χάρκοβο, άνθρωποι βασανίζονται, κακομεταχειρίζονται», ισχυρίστηκε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ, κάνοντας λόγο για «εξοργιστικές» ενέργειες από μέρους του Κιέβου.
Σε κάθε περίπτωση, η ορμή των ουκρανικών στρατευμάτων δε φαίνεται να εξαντλείται, καθώς οι εγχώριες δυνάμεις έχουν ήδη ανακαταλάβει περισσότερα από τα αναμενόμενα τετραγωνικά χιλιόμετρα κατά τον Πρόεδρο της χώρας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι «από τις αρχές Σεπτεμβρίου, οι στρατιώτες μας έχουν ήδη απελευθερώσει 6.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ουκρανικού εδάφους στα ανατολικά και νότια και συνεχίζουμε να προελαύνουμε».
Την ίδια ώρα, η ολική επαναφορά των Ουκρανών στο πεδίο της μάχης επέφερε τα πρώτα τραύματα στην εικόνα του φαινομενικά «αήττητου» ρωσικού στρατού, καθώς δημοσιογράφοι, στρατιωτικοί αναλυτές, αλλά και πολιτικά στελέχη στη Ρωσία δεν κρύβουν την έκπληξή τους για την αποτυχία μέχρι τώρα «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης», χωρίς να λείπουν και οι φωνές που προτρέπουν το Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν να κηρύξει γενική επιστράτευση, μεταβάλλοντας το ισχύον status της επιχείρησης, ώστε να συνδράμουν τις ρωσικές δυνάμεις περισσότεροι άνδρες και μεγαλύτερα στρατιωτικά μηχανήματα. «Οι άνθρωποι που έπεισαν τον Πρόεδρο Πούτιν ότι η επιχείρηση θα είναι γρήγορη και αποτελεσματική… αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά μας έστησαν όλους», είπε ο Μπόρις Ναντεζντίν, πρώην βουλευτής, σε μια εκπομπή στο τηλεοπτικό δίκτυο NTV. «Είμαστε τώρα στο σημείο όπου πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι απολύτως αδύνατο να νικήσουμε την Ουκρανία χρησιμοποιώντας αυτούς τους πόρους και τις μεθόδους αποικιακού πολέμου», πρόσθεσε ο ίδιος.
Το βαρύ κλίμα στην Μόσχα, ωστόσο, απέχει παρασάγγας από την κατάσταση στην Ουκρανία, η οποία ανακτά καθημερινά ολοένα και μεγαλύτερους βαθμούς κανονικότητας. Ήδη, στο Χάρκοβο η παροχή νερού και η ηλεκτροδότηση επανήλθαν στο 80% του πληθυσμού, σηματοδοτώντας μια νέα φάση του πολέμου, πιο ελπιδοφόρα για τους δοκιμαζόμενους πολίτες του.
Προς επεξεργασία, άλλωστε, βρίσκεται στο γραφείο του Ουκρανού Προέδρου ένα προσχέδιο με τις εγγυήσεις ασφαλείας που ζητά το Κίεβο, για να κάνει το επόμενο βήμα με τίτλο «Η Συνθήκη Ασφαλείας του Κιέβου», όπου επισημαίνεται πως «οι εγγυήσεις ασφαλείας θα πρέπει να είναι καταφατικές και σαφώς διατυπωμένες και θα περιγράφουν μια σειρά δεσμεύσεων που αναλαμβάνει η ομάδα των εγγυητών μαζί με την Ουκρανία. Θα πρέπει να είναι δεσμευτικές στη βάση διμερών συμφωνιών, αλλά ενοποιημένες σε ένα κοινό έγγραφο στρατηγικής εταιρικής σχέσης που ονομάζεται Συνθήκη Ασφαλείας του Κιέβου».
Ως εγγυήτριες δυνάμεις της ασφάλειάς της, η Ουκρανία επιθυμεί: τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Μεγάλη Βρετανία, τον Καναδά, την Πολωνία, την Ιταλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστραλία, την Τουρκία, καθώς και τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης και των Βαλτικών Κρατών, της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης», ενώ προβλέπεται η «συμμετοχή ξένων εκπαιδευτών και συμβούλων» κατά τη διεξαγωγή ασκήσεων στην Ουκρανία. Ανάμεσα στις εγγυήσεις ξεχωρίζει ως η πιο ισχυρή η ικανότητα της χώρας να υπερασπίζεται τον εαυτό της απέναντι στον εισβολέα σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.
Όσο για τον πολιτικό στόχο της Ουκρανίας, δεν είναι άλλος από την «απελευθέρωση όλων των κατεχόμενων εδαφών, περιλαμβανομένης της Κριμαίας (που προσαρτήθηκε το 2014), του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ, εκεί όπου βρίσκονταν το 1991», χωρίς να αποκλίνει ούτε εκατοστό από την επιδίωξή της, ακόμη και αν οι Ουκρανοί θα πρέπει να αναμένουν προβλήματα με την ηλεκτροδότηση και τη θέρμανση τον φετινό χειμώνα, όπως προειδοποίησε ο κ. Ζελένσκι.
Για το «ρωσικό» χειμώνα συνομίλησαν χθες για 90 λεπτά και ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν με το Γερμανό Καγκελάριο, Όλαφ Σόλτς, ενώ στη διάρκεια της επικοινωνίας ο Καγκελάριος προέτρεψε τον Ρώσο πρόεδρο να βρει το συντομότερο δυνατό μια διπλωματική λύση, η οποία θα εστιάζει «στην άμεση κατάπαυση του πυρός, την πλήρη αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων και στον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Ουκρανίας». Αντίθετα, ο κ. Σόλτς ξεκαθάρισε στο συνομιλητή του ότι «οποιαδήποτε περαιτέρω ρωσικά βήματα προσάρτησης δεν θα μείνουν αναπάντητα και δεν θα αναγνωριστούν σε καμία περίπτωση». Αμβλύνοντας, πάντως, μερικώς την κόντρα κορυφής με την ΕΕ, η Ρωσία είναι έτοιμη να προμηθεύσει με φυσικό αέριο την Ευρωπαϊκή Ένωση, εάν η Ευρώπη ενδιαφέρεται για αυτό, όπως δήλωσε ο Αλεξάντερ Μακογκόνοφ, εκπρόσωπος της ρωσικής πρεσβείας στη Γαλλία, με δηλώσεις του στο κανάλι BFMTV.
Για την επιτυχή, πάντως, έκβαση του ουκρανικού Blitzkrieg, η Δύση πρέπει να επιταχύνει τις παραδόσεις οπλικών συστημάτων εκτίμησε ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, προκειμένου να μην χαθεί το μομέντουμ υπέρ της χώρας του, αν και ο Ουκρανός Υπουργός Εξωτερικών, Ντμίτρο Κουλέμπα χαρακτήρισε «απογοητευτικά» χθες τα μηνύματα από τη Γερμανία ως προς την αποστολή τανκς Leopard και οχημάτων μάχης Marder, λέγοντας ότι το Βερολίνο προσφέρει μόνο «αόριστους φόβους και δικαιολογίες» για την μη αποστολή πολεμικών όπλων.
