Κι έρχεται εκείνη η αποφράδα ημέρα και εσύ με τον σύντροφό σου παίρνετε πια ξεχωριστούς δρόμους σε τούτη τη ζωή που ζούμε. Είτε επέλεξες εσύ τον χωρισμό είτε εκείνος κάπου εκεί ελλοχεύει το ενδεχόμενο/κίνδυνος να θελήσει κάποιος από τους δυο σας να παραμείνετε φίλοι, αφού το συντροφικό κομμάτι ανάμεσά σας έφτασε στο τέλος του.

Συνήθως μια τέτοια πρωτοβουλία την παίρνει το άτομο που επέλεξε τον χωρισμό, μιας και τα συναισθήματά του ξέρει σίγουρα πως δεν πρόκειται να ξαναγίνουν ερωτικά. Από την άλλη είναι και οι τύψεις για την πρωτοβουλία που πήρε ότι πλήγωσε τον/την σύντροφό του, οπότε εμμένοντας σε μια φιλία με εκείνον/η είναι σαν να του/της «χρυσώνει το χάπι» που θα έλεγαν κι οι παλιοί.

Υπάρχουν βέβαια, και περιπτώσεις όπου αρκετά ζευγάρια έχουν χωρίσει κοινή συνεναίσει και με ύφος άκρως χαλαρό συμφωνούν πως θα παραμείνουν φίλοι, χάρη των όσων έχουν περάσει μαζί. Ο έρωτας μπορεί να πέρασε αλλά η αγάπη μπορεί να μείνει για πάντα και απλά να μετατραπεί σε φιλική, σύμφωνα με αυτούς.

Με τον όρο «φιλική» σε κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις εννοούμε μια φιλία, όπου όχι μόνο επικοινωνείς συχνά με τον άλλο αλλά μοιράζεσαι και τα όσα συμβαίνουν στην προσωπική του ζωή. Έτσι, δεν κάνουν οι φίλοι;

ΟΚ, πόσο ρεαλιστικό νομίζεις ότι είναι αυτό;

Καθόλου θα σου απαντήσω και θα σου εξηγήσω την θεωρία μου.

Οι πρώην μας, σύμφωνα με το βιβλίο Will Grayson, Will Grayson του John Green λέγονται «exes» στα αγγλικά, δηλαδή Χ, γιατί τα μονοπάτια μας διασταυρώνονται με τα δικά τους στη μέση, όμως στο τέλος καταλήγουν να χωρίζονται.Με πιο απλά λόγια το να παραμείνεις «απλά φίλη» με τον πρώην σου στην πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει.

Δεν γίνεται ποτέ και οι δύο να αποβάλλεται τελείως την νοσταλγία από μέσα σας του συναισθήματος που σας έκανε να έρθετε πιο κοντά, όπως και όλων των χαρούμενων στιγμών που περάσατε μαζί. Κι αυτή η νοσταλγία γίνεται ακόμα «χειρότερη» αν ένας από τους δυο σας είναι ακόμα single ή αν και οι δύο δεν έχετε προχωρήσει στην προσωπική σας ζωή.

Κάθε φορά που θα μιλάτε, θα βγαίνετε βόλτα, θα κοιτιέστε, από το μυαλό σίγουρα του ενός – αν όχι και των δύο – θα περνάει πάντα αυτό το «κι αν» που θα μένει αναπάντητο.

Όλες αυτές οι σκέψεις είναι πολύ δύσκολο να φύγουν από το κεφάλι σου, ιδιαίτερα αν με τον σύντροφό σου ήσασταν για μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί. Όταν είσαι ζευγάρι με κάποιον σημαίνει ότι έχετε πλήρως ενωθεί «ψυχή τε και σώματι». Πώς λοιπόν, μετά μπορείς εσύ ή εκείνος να παραβλέψετε το γεγονός πως κάποιος άλλος/η θα είναι αυτός/ή που θα έχει πάρει τη θέση σας;

Γιατί οι φίλοι – κι όχι απλά δυο άτομα που έχουν τυπικές σχέσεις στέλνοντας ένα ξερό «Χρόνια πολλά» σε γιορτές και γενέθλια – σημαίνει ότι μοιράζονται τα πάντα που συμβαίνουν στη ζωή τους, όχι μόνο τα οικογενειακά ή τα επαγγελματικά τους αλλά και την προσωπική τους ζωή.

Δυστυχώς δεν υπάρχει ένας «διακόπτης» που να μπορεί να αλλάξει 100% τα συναισθήματά σας κι από σύντροφοι να γίνετε φίλοι.

Βέβαια, θα μου πεις γι” αυτό υπάρχουν και οι «φίλοι με προνόμια» ή αλλιώς «friends with benefits». Γιατί μπορεί να μη γίνεται να συνυπάρχεις άλλο με τον σύντροφό σου μέσα στα πλαίσια μιας κανονικής σχέσης αλλά μπορεί η σeξουαλική επιθυμία για εκείνον να μην έχει αλλάξει και να είναι το ίδιο δυνατή. Έτσι, χωρίζετε μεν αλλά παραμένετε φίλοι κι εραστές. Συμφωνεί άλλωστε, και η Whitney Otto του How to Make an American Quilt σε αυτό, αφού όπως λέει δύο άτομα που υπήρξαν εραστές μπορούν να γίνουν φίλοι αλλά μόνο σε δύο περιπτώσεις, «Ποτέ δεν αγαπήθηκαν αληθινά ή αγαπιούνται ακόμα».

Σε κάθε περίπτωση το να είσαι φίλη με τον πρώην σου δεν οδηγεί πουθενά και το πιθανότερο είναι να σε πληγώσει, βλέποντάς τον να προχωράει τη ζωή του με κάποια άλλη. Αντίστοιχα το ίδιο θα νιώσει κι εκείνος βλέποντάς σε να κάνεις το επόμενο βήμα.

Το να χωρίσεις πολιτισμένα με έναν άνθρωπο που βίωσες το μεγαλιώδες συναίσθημα του έρωτα είτε κράτησε για λίγο είτε για περισσότερο και το να μπορείς να πεις ένα «γεια» αν τύχει να τον πετύχεις στον δρόμο είναι σίγουρα και το επιθυμητό αλλά και το πιο εφικτό να γίνει. Το να είστε κανονικοί φίλοι όμως ξέρεις κι εσύ κι εγώ πως δεν γίνεται.