Υπέρ του ψηφίσματος του ΟΗΕ, το οποίο στηρίζεται στη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με τις σοβαρές συνέπειες που έχουν οι πολιτικές του Ισραήλ στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη, ετάχθη η Ελλάδα.
Καλά ενημερωμένες πηγές ανέφεραν στην «Καθημερινή» ότι η υπερψήφιση υπαγορεύθηκε για δύο βασικούς λόγους: Πρώτον, διότι η Ελλάδα εισέρχεται από την 1η Ιανουαρίου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ως μη μόνιμο μέλος, ως εκ τούτου υφίσταται ανάγκη να διατηρηθούν οι καλές σχέσεις με τα κράτη του λεγόμενου Παγκόσμιου Νότου (ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης θα έχει δεκάδες συναντήσεις στη Νέα Υόρκη την επόμενη εβδομάδα ενόψει της νέας χρονιάς).
Δεύτερον, η Αθήνα στηρίζει πάγια τη διεθνή δικαιοσύνη και στη συγκεκριμένη περίπτωση η απόφαση του ΟΗΕ στηρίζεται και στη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τα Κατεχόμενα. Εν ολίγοις, η Ελλάδα κράτησε μια στάση αρχών, καθώς η ελληνική διπλωματία υπερασπίζεται το διεθνές δίκαιο ως εργαλείο καθολικής και όχι επιλεκτικής εφαρμογής.
Η ελληνική πλευρά είχε ενημερώσει εγκαίρως για τις προθέσεις της το Ισραήλ, κίνηση η οποία υπαγορεύεται από τις στρατηγικές σχέσεις των δύο χωρών. Μάλιστα, εκφωνήθηκε και επεξήγηση της ελληνικής ψήφου, η οποία επαναλαμβάνει όλα όσα υποστηρίζει η ελληνική διπλωματία τους τελευταίους 11 μήνες, για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, την απελευθέρωση των ομήρων και την ασφάλεια του Ισραήλ.
Συγκεκριμένα, στην επεξήγηση που εκφωνήθηκε, αναφέρεται, μεταξύ άλλων ότι «το παρόν ψήφισμα δεν κάνει καμία αναφορά στην ανάγκη διεξαγωγής άμεσων διαπραγματεύσεων μεταξύ των μερών για να εργαστούν προς μια λύση δύο κρατών, η οποία είναι η σταθερή θέση της διεθνούς κοινότητας εδώ και δεκαετίες.
Ωστόσο, η Ελλάδα αποφάσισε να υπερψηφίσει το ψήφισμα. Η απόφαση αυτή βασίζεται στην αμέριστη υποστήριξη της Ελλάδας στο διεθνές δίκαιο και στον θεσμό που το ενσωματώνει, το Διεθνές Δικαστήριο. Είναι πεποίθησή μας ότι το έργο του Διεθνούς Δικαστηρίου πρέπει να προστατεύεται, ακόμη και σε περίπτωση διαφωνίας. Το διεθνές δίκαιο και το κράτος δικαίου βρίσκονται στο επίκεντρο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και χρησιμεύουν ως ασπίδα έναντι κάθε μορφής παραβιάσεων».
Από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. υπέρ του ψηφίσματος τάχθηκαν συνολικά 13, δηλαδή πλην της Ελλάδας, η Κυπριακή Δημοκρατία, το Βέλγιο, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, η Σλοβενία, η Ισπανία, η Εσθονία και η Λετονία. Απείχαν 12 χώρες (Αυστρία, Βουλγαρία, Γερμανία, Κροατία, Δανία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σουηδία και Λιθουανία), ενώ καταψήφισαν η Τσεχία και η Ουγγαρία.
